- εύπολις
- (; – 411 π.Χ.). Αθηναίος ποιητής της αττικής κωμωδίας. Ήταν αντίπαλος του Αριστοφάνη και του Κρατίνου. Συνέθεσε 17 κωμωδίες και νίκησε επτά φορές σε δραματικούς αγώνες· το 421, με τους Κόλακες, νίκησε σε διαγωνισμό τον Αριστοφάνη, ο οποίος παρουσίασε την Ειρήνη. Γνωρίζουμε τους τίτλους 14 κωμωδιών του, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ο Αυτόλυκος (του οποίου υπάρχουν αποσπάσματα σε δύο παραλλαγές), οι Αίγες και οι Πόλεις. Μέσα από τα έργα του καυτηρίαζε τους πολιτικούς (τον Υπέρβολο στον Μαρικά, τον Αλκιβιάδη στους Βάπτας, τον Κλέωνα στο ΧρυσούνΓένος). Στην υπόθεση των Δήμων (412), που υπήρξε η πιο ονομαστή κωμωδία του, ο Σόλων, ο Μιλτιάδης, ο Αριστείδης και ο Περικλής επιστρέφουν από τον Άδη για να συμβουλέψουν τον αθηναϊκό λαό, και οι δήμοι, προσωποποιημένοι στον χορό, νοσταλγούν με λύπη την παλιά απλότητα και δόξα. Οι αρχαίοι χαρακτήριζαν τον Ε. «ευφάνταστον και περί τα σκώμματα λίαν εύστοχον». Ο Ε. πνίγηκε σε ναύαγιο.
* * *εὔπολις, -όλιδος, ὁ, ἡ (Α) [πόλις](για χώρα) αυτός που έχει πολλές και ωραίες πόλεις.
Dictionary of Greek. 2013.